چگونه تنظیمات امنیتی وای فای خانگی خود را به درستی انجام دهم؟

سلام. کار خوبی می‌کنید که به فکر امنیت شبکه‌تون هستید. این چند تا کار کلیدی رو حتما انجام بدید:

• تغییر نام کاربری و رمز عبور پیش‌فرض مودم/روتر: این مهم‌ترین قدمه. نام کاربری و رمز عبور پیش‌فرض (مثل admin/admin) به راحتی قابل حدس زدنه. یه رمز قوی و غیرقابل پیش‌بینی برای ورود به تنظیمات روتر انتخاب کنید.
• انتخاب رمز عبور قوی برای شبکه وای‌فای (WiFi Password/Pre-Shared Key): یک رمز عبور طولانی (حداقل 12-15 کاراکتر) شامل حروف بزرگ و کوچک، اعداد و نمادها انتخاب کنید.
• استفاده از رمزنگاری قوی (Encryption): حتماً نوع رمزنگاری رو روی WPA2-PSK (AES) یا اگه روترتون پشتیبانی می‌کنه، روی WPA3-Personal تنظیم کنید. از WEP یا WPA (نسخه اول) به هیچ وجه استفاده نکنید چون امنیت بسیار پایینی دارن.
• تغییر نام شبکه (SSID): اسم پیش‌فرض شبکه (معمولا اسم برند روتر) رو عوض کنید. از به کار بردن اطلاعات شخصی در اسم شبکه خودداری کنید. مخفی کردن SSID (Hidden Network) امنیت رو زیاد بالا نمی‌بره و می‌تونه برای اتصال دستگاه‌های جدید دردسرساز باشه، پس خیلی توصیه نمی‌شه.
• غیرفعال کردن WPS (Wi-Fi Protected Setup): قابلیت WPS آسیب‌پذیری‌های امنیتی شناخته‌شده‌ای داره. اگه بهش نیاز ندارید (که معمولاً ندارید)، از طریق تنظیمات روتر غیرفعالش کنید.
• فعال کردن فایروال روتر: اکثر روترها فایروال داخلی دارن. مطمئن بشید که فعال هست.
• به‌روز نگه داشتن فریم‌ور (Firmware) روتر: سازندگان روترها به طور مرتب آپدیت‌هایی برای رفع مشکلات امنیتی و بهبود عملکرد منتشر می‌کنن. حتما فریم‌ور روترتون رو به‌روز نگه دارید.
• (اختیاری) فعال کردن شبکه مهمان (Guest Network): اگه مهمان دارید و می‌خوان به اینترنت وصل بشن، به جای دادن رمز اصلی، یه شبکه مهمان با رمز جداگانه فعال کنید. این شبکه معمولا به دستگاه‌های شبکه داخلی شما دسترسی نداره.

با انجام این مراحل، امنیت شبکه وای‌فای خانگی‌تون به میزان قابل توجهی افزایش پیدا می‌کنه.